woensdag 28 februari 2007

Wolk

Vandaag voor het eerst Quintura gebruikt: een zoekmachine die met een woordenwolk het zoeken visualiseert.
Ik zocht op 'Cabri werkbladen'.
Links in het scherm (zie plaatje hierboven) verschijnen dan woorden die je, direct met een muisklik, kan toevoegen (of uitsluiten) bij een volgende zoekopdracht (met zelfs een icoontje!).
Rechts zie je dan (niet hier) de (in Yahoo) gebruikelijke lijst.
En plaats je de cursor op een woordje, dan verandert de lijst rechts automatisch.
Associatief zoeken, dat is het.
Alleen, sommige geassocieerde woorden (lidwoorden, non-woorden e.d.) zijn niet relevant.
En, mijn systeem reageert wat trager... en da's dus jammer!

»Link: Quintura op EN.Wikipedia

zondag 25 februari 2007

Nonsens rijm

Twee mannen ontmoeten elkaar
De één stelde zich voor en zei, ik ben Hagenaar

Dat is toevallig, zei de ander, ik heb een aantal panden daar
Zodoende maakt mij dat eigenaar

Kan ik daaruit concluderen sprak de eerste vrij
Als ik uit Den Haag kom, komt u dan uit een ei ?

Uit: Doe jij het raam wat DICHTER door Ton Colen (2006)
» Link: Homepage Ton Colen

Getikt

Ik ben "getagd" door Tom Kooij (hij gaf mij het stokje door via een Comment op Bèta-studies).
De Nederlandse versie van het spelletje, BlogTikkertje, is gestart door Erno Hannink (www.enthousiasmeren.nl).
Als je 'em bent, schrijf je vijf dingen op die lezers nog niet van je weten, en vervolgens tik je vijf andere bloggers aan.
Dus nu ook maar vijf dingen die je hiervoor (vermoedelijk) niet van me wist.

1. Ik ben getikt; zie (ook?) boven.

2. De getallenrij gevormd door de nummers, geordend van klein (3) naar groot (175), van de acht huizen waarin ik, tot nu toe, woonde en woon, komt niet voor in de On-Line Encyclopedia of Integer Sequences.

3. De titel van het eerste boek dat ik ooit las, herinner ik mij niet; trouwens die van het laatste boek ook niet.

4. Twee vaak door mij in de klas gebruikte kreten zijn: "De kracht van het onderwijs zit in de herhaling" en "Als ik beter had gekund, had ik het gedaan (cq. had ik hier niet gestaan)".

5. En ik vertik het vijf andere bloggers te tikken, omdat ik dit spelletje eigenlijk niet leuk vind en er dus ook geen andere bloggers mee wil lastig vallen (;-(

zaterdag 24 februari 2007

Bèta-studies

Margo Trappenburg (o.m. hoofddocent aan de Utrechtse school voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap van de Universiteit Utrecht) schreef aan het eind van haar column van 7 maart 2003 in NRC Handelsblad ondermeer:

(...) Ik was op de middelbare school helemaal niet slecht in bèta-vakken. Niettemin heb ik nooit zelfs maar overwogen om iets bèta-achtigs te gaan studeren, omdat ik (en velen met mij) de indruk had dat een gewone acht voor wiskunde en scheikunde, bereikt met hard werken, daarvoor niet genoeg was.
Om aan een bèta-studie te kunnen denken moest je op je sloffen negens en tienen halen.
Bèta-faculteiten lijken alleen super-getalenteerde studenten te willen opleiden.

Misschien zeg ik nu iets uitgesproken doms, wat alleen een gamma-wetenschapper zou kunnen verzinnen. Maar zouden de vooraanmeldingscijfers voor wiskunde niet een heel stuk omhoog gaan als bèta-faculteiten zich in hun voorlichting en in hun onderwijs ook eens zouden richten op de gemiddelde, hard werkende VWO-er? Je hoeft toch niet uitsluitend mensen op te leiden voor de wetenschap?
Een conservatorium levert toch ook niet alleen maar concertpianisten af? Er zijn ook juffen en meesters nodig die goed pianoles kunnen geven.
Het lijkt mij helemaal geen ramp als er voortaan jaarlijks flinke aantallen bèta’s afstuderen die niet briljant zijn en niet terecht kunnen aan de universiteit, maar die alles afweten van de gewone wis-, natuur- of scheikunde en die deze kennis goed zouden kunnen overdragen aan middelbare scholieren.

Mijn gedachte hierbij: Is er, nu na vier jaar, al iets veranderd? Of moet c.q. hoeft dat helemaal niet...

» Link: Homepage Margo Trappenburg

donderdag 22 februari 2007

De [ ... ] Dodo

De [Rode] Dodo is met een missie uit zijn ei gekropen.

Hij reist dwars door de wereld van het openbaar bestuur en promoot op eigen wijze het belang van ambtelijke creativiteit.
Ambtelijke creativiteit is het vermogen om als ambtenaar vernieuwende ideeën te ontwikkelen die bijdragen aan het oplossen van maatschappelijke problemen.

De [Rode] Dodo wil ambtelijke creativiteit stimuleren en daagt u uit om eens een andere bril op te zetten.
Ambtelijke creativiteit is geen contradictio in terminis. Het is niet altijd zoals het lijkt.

» Bron: www.rodedodo.nl

Eerste gedachte: Ambtelijke creativiteit...
De dodo (ook al is 'ie rood) is toch uitgestorven? Opnieuw een [dode] dodo?
En een tweede: Zou die [herboren] Dodo ook iets voor onderwijsmanagers zijn?

» Link: Dodo op NL.Wikipedia

zondag 18 februari 2007

Opperlands (2) - (Mede)Klinkers

In een van de klassen op mijn school zit een meisje dat de achternaam Karmaoui draagt.
Tijdens een rapportvergadering zei de mentor van die klas: "We zouden een klas vol met Karmaouien moeten hebben."
Voorwaar een woord met alle klinkers direct achter elkaar!

Dat er in de zinnen hiervoor (en hierna) vaak woorden staan met twee dezelfde medeklinkers of klinkers achter elkaar, is niet zo verrassend in onze taal.

Maar, woorden die alleen uit klinkers bestaan (anders dan uitroepen als ai en oei), hebben we ook!
Het mooiste vind ik aioeui; dat is een bijzondere ui die door een 'assistent in opleiding', een aio dus, gekweekt wordt (aan de Wageningen Universiteit?).
Tot dezelfde klasse behoort overigens ook ooieaai.
Tien medeklinkers achter elkaar wil ook wel: borsjtsjschranser, een woord uit de klasse van de angstschreeuw en de gerechtsschrijver.
Overigens, wat te denken van de slechtstschrijvende gerechtsschrijver...
En als iets echt vaststaat, dan hebben we altijd nog in stellende, vergrotende en overtreffende trap: vaststaand, vasterstaand, vastststaand.

» Links voor borsjtsj:
- Recept
- EEtymologie

zaterdag 17 februari 2007

Bètacanon (2)

Vandaag in de Volkskrant opnieuw een wiskunde-artikel in de Bètacanon:
Algoritmen – wat we (niet) kunnen berekenen
van de hand van Ionica Smeets (één van de Wiskundemeisjes).
Algoritmen dus, uitgelegd met de 'Zeef van Eratosthenes'. Dit algoritme om priemgetallen te vinden (bijvoorbeeld kleiner dan 1729, het favoriete getal van beide Wiskundemeisjes) is één van de oudste wiskundige 'recepten' (ca. 200 v. Chr).
En natuurlijk staat er iets in over Al-Khwarizmi (ca. 790-ca. 840; hierboven afgebeeld) wiens naam verbasterd is tot algoritme.
Ook Alan Turing (1912-1954) wordt genoemd, en uiteraard diens denkbeeldige Turingmachine, waarmee je kan bewijzen dat het onmogelijk is om een computerprogramma te maken dat van een willekeurig algoritme bepaalt of het zal stoppen of niet ('to stop or not to stop').

» Link: Volkskrant - Bètacanon met aan het einde van het artikel links naar andere websites.

zondag 11 februari 2007

Public animal

John Buijsman (1953), Rotterdams acteur, laat zich graag inspireren door eigenzinnige, dwarse karakters.
Deze keer vormen leven en werk van de Rotterdamse schrijver/dichter Cornelis Bastiaan Vaandrager (1935-1992) het uitgangspunt voor een literaire, theatrale, muzikale productie (begeleiding Keimpe de Jong, saxofoon, en Andreas Suntrop, gitaar).


Vaandrager (of Vaan, zoals hij zichzelf later noemde) bezocht dezelfde middelbare school als ik (het Charlois Lyceum); er is dus een band.
Het moet in het begin van de jaren '60 zijn geweest dat ik Vaandrager ontmoet heb, in een Rotterdams café (was het in De Fles op de 's-Gravendijkwal of in Melief-Bender?).

Gisteravond zag ik Vaan weer terug in Buijsmans voorstellling Public Animal, in het Isala Theater, met alleen maar teksten en gedichten van Vaandrager, een 'rapper' avant la lettre...

Zijn misschien wel bekendste gedicht (het 3e uit de cyclus Made in Madurodam; en het staat op een muur in HNY):

De kroketten in het restaurant
zijn aan de kleine kant

Het verhaal van de fiets die Vaandrager binnenshuis in gebruik neemt, omdat dit hem zoveel tijdsbesparing oplevert bij diens gang van stoel naar boekenkast en terug, is komisch.
Maar aan het eind kruipt de angst in de voorstelling.
Buijsman illustreert Vaandragers toenemende paniek met een simpel (en laatste) beeld: hij laat hem het woord ‘Pijn’ als een goochelaar wegtoveren: 'Pijn verdwijn'.

Over C.B. Vaandrager:
- Boeken VPRO (met beeldfragment en geluidsfragmenten)
- Literair Nederland
- Menno Schenke: VAAN, het bewogen bestaan van C.B. Vaandrager. Uitgever: De Bezige Bij (2006, ISBN 9789023418818)

maandag 5 februari 2007

Bewijs zonder woorden

(Klik op het plaatje voor een iets grotere weergave.)
De oppervlakte O van een driehoek is gelijk aan het product van de straal van de incirkel (r) en de halve omtrek (s).
Merk op dat s = ½(a + b + c)
In formule: O = r·s